วันนี้วันอาทิตย์ เรนบอกว่า ไม่ต้องตื่นเช้าละ

“เราจะไปดูดอกลิลลี่ที่กินได้กัน”

แม้เมื่อคืนจะนอนดึก แต่เราก็ได้ตื่นสายวันนี้ ออกจากบ้านประมาณ 9 โมง

วันนี้มีเพื่อนไปเที่ยวด้วยเยอะแยะเลย ก็เป็นพวกที่เจอในร้านกาแฟเมื่อคืนทั้งนั้น

ดอกลิลลี่ที่ว่า ปลูกอยู่บนภูเขาชื่อ 60 stones mountain ดังนั้นพวกเรานั่งรถขึ้นเขากันไปเป็นขบวน

เพิ่งรู้ว่าบางคนก็ไม่ได้ทำงานที่ Fuli หรอก แต่เขาเป็นเพื่อนกัน เลยมาเที่ยวด้วย

ขึ้นเขาไปก็คดเคี้ยวชวนอ้วกพอสมควร ความรู้สึกเหมือนเราอยู่เชียงใหม่ แล้วกำลังขึ้นไปบนดอย

เอ้อ เหมือนไปม่อนแจ่มอะไรงี้ แล้วดอกลิลลี่สีส้มสวยๆก็ปลูกอยู่เต็มภูเขาบนนั้น สวยมากๆๆๆ

ปลูกกันทั้งเขา มีแค่ช่วง2เดือนนี้เท่านั้น โชคดีจริงๆที่ได้มาตอนนี้พอดี

ปกติแล้วชาวสวนจะมาเก็บดอกตอนตูมๆไปขาย เอาไปทำอาหาร ทำซุปได้

แต่รัฐบาลมีโครงการส่งเสริมการท่องเที่ยวในเมือง Fuli จึงจ่ายเงินให้กับเกษตรกรที่ไม่เก็บดอกลิลลี่ไปขายเป็นเวลา 2 เดือน ปล่อยให้ดอกลิลลี่บานเต็มภูเขา แล้วให้นักท่องเที่ยวได้มาดูกัน

มีจุดให้ถ่ายรูปเยอะมากเลย หลายเนิน แต่พวกเค้าไม่ได้หยุดถ่ายรูปกันแต่ละจุดนาน ถ่ายๆแล้วก็ไป

ยังคุยกันกับน้องเปิ้ลว่า ถ้าเป็นคนไทยมาเที่ยวละก็ บนเขานี้อยู่ได้ครึ่งวันเลย แต่เราอยู่กันค่ 1-2 ชม.

ลองซื้อดอกลิลลี่ชุบแป้งทอดด้วย เหมือนกินผักชุมแป้งทอด

ลงจากเขามาก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหาร โต๊ะจีนกลับมาอีกแล้ว

คราวนี้ไม่กลัวว่าอาหารจะเหลือ เพราะมีคนไต้หวันเป็นสิบ คนไทย 3คนเท่านั้น น่าจะกินหมด

วันนี้ชัยเริ่มโชว์สกิลการร้องเพลงให้คนที่นี่ฟังเป็นครั้งแรก ร้องตั้งแต่ลงจากเขา มาจนถึงร้านอาหาร

ลืมเล่าไปว่า 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา ชัยจะโชว์ลูกคอตลอด ไม่ว่าจะนั่งรถบัส นั่งกิน ปาร์ตี้ที่ TARI ทุกคนทั้งไทย ไต้หวัน ลาว เวียดนาม มาเลเซีย ล้วนได้ยินเสียงเพลงอันไพเราะจากชัยหมดแล้ว ทุกคนจะตื่นเต้นมาก

ส่วนเราเริ่มไม่ตื่นเต้นแล้วแหละ ปล่อยคนไต้หวันฮือฮาถ่ายคลิปอะไรกันไป

เราก็คีบข้าวเข้าปากไป นี่มันเหตุการณ์เดจาวูชัดๆ ฉายซ้ำมาเป็นสิบๆรอบแล้ว

อ่านต่อตอนต่อไป Day2 Welcome Party at Paije House >>>